Lazar Jovanov
GRAD TEATAR KPGT
Pozoriše i integrativna kulturna politika
Izuzetno koherentan naučni rad u kome glumac (po osnovnoj vokaciji) uspeva da se vine do zavidne kote naučnog rada i predstavi vrlo zanimljiv model grada teatra koji je inicirao i u delo provodio LJubiša Ristić. Autor je uspeo da svede u okvire naučnog rada sve razuđene tokove pozorišne imaginacije jednog genijalnog reditelja i mi čitamo zanimljivu studiju o gradu teatru. Sistematično nas je vodio kroz teorijsku literaturu, ali središnji deo posvećen je modelu KPGT realizovanom u Subotici, koji je integrisao vaskoliki pozorišni prostor stare nam Jugoslavije u jedinstveni jugoslovenski kulturni prostor.
Knjiga sadrži osam poglavlja: Uvod, Grad i sociokulturni kapital, KPGT, Grad teatarSubotica, Teatralizacija šireg okruženja Palića, Grad teatar – Šekspirfest, Projekat Yu festKotor – Art, Grad teatar kao dinamičkikoncept razvoja sociokulturnog kapitala, Zaključak. Epicentar istraživanja predstavlja fenomen grada teatra. Grad teatar se posmatra kao narodno pozorište koje je namenjeno široj populaciji i ima istorijsku i antropološku ulogu u formiranju takozvanog slobodnog prostora.
Autor daje širi kontekst, sagledavajući sve u evropskom i svetskom kontekstu, kada u drugoj polovini dvadesetog veka u evropskim i američkim gradovima dolazi do „renesanse“ pozorišnog života. Umetnički se oživljavaju najrazličitiji gradski i javni prostori, koji kao otvoreni prostori ostvaruju komunikaciju između umetnika i građana.
Jugoslovensko iskustvo Grada teatra, u kontekstu evropske kulturno-političke paradigme valja posmatrati kao koncept, način suprotstavljanja standardizaciji, uniformnosti i površnosti koju neminovno nameće globalizacija i ekonomizacija kulture i umetnosti.
Idejni tvorac tih gradova teatara je pozorišna trupa i kulturno-politički pokret KPGT (Kazalište –Pozorište – Gledališče – Teatar), predvođena dramskim umetnicima LJubišom Ristićem, Nadom Kokotović, Dušanom Jovanovićem i Radetom Šerbedžijom.
(Iz recenzije dr Vesne Krčmar )
Lazar Jovanov
Rođen 1984. u Novom Sadu. Diplomirao glumu na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Bora Draškovića, 2008. Iste godine upisuje doktorske naučne studije Menadžment umetnosti i medija na Fakultetu dramskih umetnosti Univerziteta u Beogradu. U međuvremenu postaje i stipendista Ministarstva prosvete i nauke R. Srbije i saradnik u nastavi na predmetu Kulturna politika na istom fakultetu. Doktorirao je temom Grad teatar, kao dinamički model razvoja sociokulturnog kapitala gradova na prostoru bivše SFRJ.
Kao glumac, angažovan je u predstavama KPGT-a (Buba u uhu, Biciklist, Razdeljak, Šekspirova naušnica, r. LJubiša Ristić), Narodnog pozorišta-Narodnog kazališta-Népszínház Subotica (Ruženje naroda u dva dela, r. Andraš Urban), Madlenianuma (Rebeka, r. Nebojša Bradić) i Kulturnog centra u Novom Sadu (Devetka, r. Bogdan Janković). Bio je i višegodišnji glumac Pozorišta na Terazijama, Mostarskog teatra mladih, Pozorišta „Bora Stanković” Vranje, a ostvario je i dve uloge u Srpskom narodnom pozorištu.
Predavač na Fakultetu za medije i komunikacije Univerziteta Singidunum, na predmetima Menadžment u kulturi i Kulturna politika (2015). Od 2011. do 2016. objavio jedanaest naučnih radova na srpskom, engleskom i slovačkom jeziku u domaćim i međunarodnim časopisima i postkonferencijskim zbornicima i izlagao radove na jedanaest nacionalnih i međunarodnih konferencija.
Godine 2016. postao je član Tima za izradu aplikacije Novog Sada za titulu Evropske prestonice kulture. Od 2017. je i zaposlen u Fondaciji Novi Sad 2021 kao samostalni stručni saradnik za participativne projekte.
Osim pozorišta, mnogo voli radio. Honorarno je angažovan i na Radiju Novi Sad (Prvi program radija, Radio-televizije Vojvodina).