Nina Plavanjac, dramska spisateljica iz Beograda, dobitnica je nagrade na Konkursu Sterijinog pozorja za originalni domaći dramski tekst za 2024. godinu za ostvarenje Ime u pepelu prispelo pod šifrom Božur. Žiri koji je radio u sastavu Jelena Kajgo, dramska spisateljica (predsednica), Nebojša Lapčević, književnik i Đorđe Kosić, dramski pisac, odluku je doneo jednoglasno. Takođe, Žiri je u uži izbor uvrstio još četiri teksta Mesec dana u Lidlu Filipa Vujoševića, Pod njim nebo Danila Brakočevića, Valinjano Nikole Jugovića, I zatvor je za ljude Milana Todorova, i preporučuje ih za inscenaciju.
Nina Plavanjac rođena je u Beogradu 1998. godine. Nakon treće godine Filološke gimnazije, sa 17 godina, upisuje Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, katedra dramaturgije, na kojoj diplomira 2019. godine.
Autorkin dramski tekst Besmrtni na konkursu Sterijinog pozorja ulazi u uži izbor 2015. godine. Isti tekst imao je javno čitanje na festivalu „Pozorišno proleće“ u izvedbi ansambla Šabačkog pozorišta i bio je objavljen u magazinu za kulturu i umetnost „Kod 21“. Autorka je tekst Besmrtni samostalno adaptirala za radio, po kom je Radio Beograd 2 snimio radio dramu emitovanu 2017. godine.
Tekst Gde drveće sjaji bio je u izboru Hartefakt fondacije za 5 najboljih dramskih tekstova u regionu 2016. godine. U 2018. godini njena radio drama Arčibald i Aro osvojila je drugu nagradu na konkursu „Neda Depolo“, dok je radio drama Nokturno bila uvrštena u 5 najboljih radio drama na konkursu RTS-a.
- godine angažovana je kao dramaturg, lektor i prevodilac na mjuziklu Kosa u koprodukciji Pozorišta mladih u Novom Sadu i Novosadskog pozorišta.
- godine dve njene drame imaju praizvedbe u režiji Marjana Nećaka – Samo glas, sa premijerom u Makedonskom narodnom teatru u Skoplju, i Kaštel u jezeru, sa premijerom u Narodnom pozorištu Sombor.
- godine potpisuje dve dramatizacije kao koautorka – Deca Paklene pomorandže sa Kokanom Mladenovićem, i Guliverova putovanja sa Branislavom Ilić. Obe predstave su iste godine imale premijeru u Pozorištu mladih u Novom Sadu, u režiji Kokana Mladenovića.
- godine, zajedno sa Aleksandrom Jovanović i Bojanom Tasićem, sarađuje kao koautorka na omnibusu 4 zida – tragikomedija o karantinu, zatim potpisuje autorski dramski tekst Oblaci – Dušan Vasiljev: pseudobiografija i fantazmagorija, i sa Aleksandrom Jovanović ponovo sarađuje kao koautorka, ovog puta na dramatizaciji romana Enesa Halilovića LJudi bez grobova. Predstave su, redom, imale praizvedbe u Pozorištu Bora Stanković u Vranju, Narodnom pozorištu Kikinda, i u koprodukciji Regionalnog pozorišta u Novom Pazaru i Beogradskog dramskog pozorišta. Iste godine angažovana je kao dramaturg na procesu predstave Prozor, autorke Katarine Nikolić i u režiji Nikole Bundala, koja je premijeru imala u Beogradskom dramskom pozorištu.
- godine, njena dramatizacija Nastasja Filipovna po motivima romana Idiot Fjodora Dostojevskog ima premijeru u KPGT-u u Beogradu, u režiji Strahinje Padežanina.
Predstave na kojima je radila kao autorka i dramaturškinja selektovane su i nagrađene na više regionalnih i međunarodnih festivala: Ohridsko leto, Joakim Fest, Festival Petar Kočić, Festival Joakim Vujić, Skopsko leto, Internacionalni festival monodrame Bitolj, Festival kamernog teatra Risto Šiškov, Viminacijum fest, Kotorski festival pozorišta za decu…
Sem dramskih tekstova, piše i scenarije – autorka je scenarija za kratke igrane filmove Pohod na Mjesec i Kašika u režiji Marka DŽambića, i Devojka i mačka, Želim samo da me nađu i Na daleki put u režiji Lazara Vranića, kao i pozorišne i filmske kritike i poeziju.
Pohađa master akademske studije na Katedri pozorišne i radio režije na Fakultetu dramskih umetnosti. Živi i radi u Beogradu.
OBRAZLOŽENJE ŽIRIJA KONKURSA STERIJINOG POZORJA ZA ORIGINALNI DOMAĆI DRAMSKI TEKST 2023/24.
Ime u pepelu Nine Plavanjac je stilski vrlo autentično i snažno dramsko delo, puno zanimljivih i često mračnih poetskih slika. Ono u sebi nosi kombinaciju proze i stiha koji u međusobnom dopunjavanju oslikavaju jedan cinični i surovi svet. Sa druge strane, dramska konstrukcija je veoma dobro skrojena, pa ekspresivnost teksta ni u jednom trenutku ne postaje sama sebi svrha. Tekst odiše jednom čvrsto formiranom autorskom poetikom, dok je tematski vrlo relevantan – belo roblje i psihologija kultova su teme sa kojima se nismo često sretali u domaćoj dramaturgiji, pa u tom smislu ovaj tekst donosi određenu dozu originalnosti i osobenosti.